Dlaczego w nurkowaniu, tak trudno jest szybko stworzyć zespół ? – Bezpieczeństwo uczących się #2

Sprawne tworzenie zespołu z wykorzystaniem bezpieczeństwa psychologicznego. Część Druga:Bezpieczeństwo uczących się

Jak zapewnić innym poczucie bezpieczeństwa i motywację do nauki?

Jest to druga część z serii czterech wpisów, które dotyczą budowania bezpieczeństwa psychologicznego w środowisku instruktorskim lub nurkowym. Pierwsza część dotyczyła BEZPIECZEŃSTWA UCZESTNICTWA, w której opisałem, jak poprzez stworzenie odpowiedniego środowiska zwiększyć szanse na to, że członkowie twojego zespołu będą czuli się włączeni.

Część pierwsza: Bezpieczeństwo integracji

Część druga: Bezpieczeństwo uczących się (ten artykuł)

Część trzecia: Bezpieczeństwo kontrybucji

Część czwarta: Bezpieczeństwo kwestionującego (Stawiającego się).

Badania wykazały, że gdy członkowie zespołu poczują się włączeni, zaczną zwracać uwagę na to, jak bezpieczne jest popełnianie błędów i co się dzieje, gdy błędy są popełniane. Zauważ, że błędy w tym kontekście nie muszą być tradycyjnymi błędami związanymi z wykonywaniem umiejętności, ale mogą być tak proste, jak powiedzenie czegoś poza kolejnością, co spowoduje, że członkowie zespołu powiedzą coś, co ich zdeprymuje. W środowisku szkoleniowym poczucie bezpieczeństwa kursantów ma kluczowe znaczenie. Oczekuje się, że kursanci będą popełniać błędy, bo uczą się czegoś nowego. To, jak zareagują instruktorzy lub koledzy, ma znaczenie.

Przyjmij sposób myślenia kursanta.

Koncepcja podejścia kursanta zakłada, że się uczymy. Wszyscy jesteśmy w nurkowaniu na drodze uczenia się. Nigdy nie możemy wiedzieć wszystkiego, zwłaszcza że powstają nowe techniki, narzędzia i wiedza. Jest to sposób myślenia, który chcemy rozwijać w sobie, by nie popaść w arogancję lub samozadowolenie w nauce. Używaj pojęcia ucznia w stosunku do swojego zespołu, nawet jeśli to ty jesteś instruktorem! Pomóż zespołowi zrozumieć, że choć możemy stać się wykwalifikowani, rozwijać umiejętności i wiedzę, to zawsze się uczymy i nigdy nie osiągniemy trwałych kompetencji.

Dziel się tym, czego się uczysz.

Jednym z najskuteczniejszych sposobów zachęcania innych do nauki jest dzielenie się tym, czego sami się nauczyliśmy. Dzielmy się tematem, spostrzeżeniami, a przede wszystkim radością i satysfakcją, które osiągnęliśmy w procesie uczenia się. Wasz optymizm i entuzjazm do nauki jest zaraźliwy. Jeśli jesteście instruktorami, na koniec każdego dnia rozważcie podzielenie się tym, czego osobiście nauczyliście się tego dnia. Można to wzmocnić, przeprowadzając na koniec dnia refleksję w zespole, zadając pytanie: „Czego się dziś nauczyłeś i dlaczego było to ważne?” i rozpoczynając dyskusję. Postarajcie się, by było to konkretne, a nie ogólne. Jeśli będziecie konkretni, inni zobaczą, że się nad tym zastanawialiście, a nie rzucacie ogólnikami. Jeśli nurkujecie „dla zabawy”, warto rozważyć przeprowadzenie DEBrIEFu (omówienia) według tego szablonu

Dziel się błędami z przeszłości.

Trudno jest uczyć się na błędach, jeśli w zespole panuje kultura, która ukrywa swoje błędy. Rozumiem, że jest to trudne w społeczności nurkowej z powodów wymienionych w ostatnim artykule. Wykorzystajcie okazję, by wspomnieć o swoich błędach, pośmiać się z nich i podzielić się tym, czego się z nich nauczyliście. Nie koncentrujcie się tylko na wynikach, ale przyjrzyjcie się warunkom, które doprowadziły do tego zdarzenia. Nie możemy zmienić wyników, ale możemy zmienić lub wpłynąć na warunki. Gdy jako liderzy dzielicie się swoimi błędami lub problemami, zachęcacie innych, by nie krępowali się dzielić swoimi błędami i próbowali się na nich uczyć. Mówienie o porażkach i okazywanie wrażliwości są kluczowe, by zachęcić innych do nauki.

Świętuj porażki.

Porażka jest dowodem na to, że ktoś z zespołu uczy się podejmowanie prób i wkładany wysiłek.. Dopóki członkowie zespołu ponoszą porażki w określonych granicach, powinniście zachęcać ich do takiego zachowania. Jako instruktorzy, jeśli tworzycie myślących nurków, powinniście tworzyć bezpieczne środowiska, w których można ponieść porażkę. Powinniśmy uznać, że porażka nie jest wyjątkiem; jest to droga naprzód, jeśli chcemy się doskonalić i przekraczać granice. Często uczymy się więcej z porażki niż z sukcesu. Gdy członek drużyny poniesie porażkę i wyciągnie z niej wnioski, należy to uczcić. Poinformuj o tym cały zespół, być może pod koniec dnia, kiedy będziecie pytać o to, czego się dzisiaj nauczyłem. Porażka jest czymś normalnym, więc odczaruj ją, celebrując niepowodzenia, sposób, w jaki zostały wykryte i skorygowane.


Proś o informację zwrotną w momencie, gdy jest potrzebna.

To normalne, że w trakcie normalnej pracy napotykasz pytania, problemy lub wyzwania, czy to podczas prowadzenia szkolenia, czy „rekreacyjnego” nurkowania. Co robisz? O ile nie jest to oczywiste rozwiązanie, naucz swój zespół, by opracował reakcję (nie odpowiedź) na problem, a następnie poprosił kolegów o informację zwrotną (nie odpowiedź). Ten nawyk stworzy w zespole normę wspólnego uczenia się, co zwiększa bezpieczeństwo ucznia. Ta technika jest niezbędna, by stworzyć myślących nurków. Jako instruktor nie będziesz obecny w prawdziwym świecie, kiedy twoi kursanci skończą naukę. W związku z tym muszą oni zrozumieć, jak rozwiązywać problemy, korzystając z informacji, kontekstu i narzędzi, które mają do dyspozycji.

Każdy dzień jest dniem nauki. Tak długo, jak zdajemy sobie sprawę, że możemy dokonać niesamowitych rzeczy, ponieważ ciągle się doskonalimy. Jednak by to osiągnąć, musimy mieć otwarty umysł z nastawieniem na rozwój, a nie na stałe. Jeśli się rozwijacie i przekraczacie swoje granice, to w pewnym momencie poniesiecie też porażkę. Jeśli pełnicie rolę liderów lub instruktorów w środowisku, w którym istnieje możliwość popełniania błędów, stwórzcie środowisko, w którym będziecie mogli się na nich uczyć, a jeśli będziecie mogli podzielić się nimi szerzej niż wasz zespół, tak by inni nie musieli popełniać tych samych błędów, to jeszcze lepiej.

-Gareth Lock
„Why is it so hard to create a team quickly in diving? #2 – Learner Safety

Comments are closed.